Büyüklenmek (Kibir)
Kibir veya diğer adıyla büyüklenmek, insanları küçük görme, aşağılama kendisini de başkalarından üstün görmedir. Buna aynı zaman da kibir ve kibirlenmek de denir.
Kibir ve Kibriya Cenab-ı Allah’a ait bir özelliktir. İnsan ise her yönüyle Allah’a muhtaç bir varlıktır. Bu nedenle insanın yapması gereken kibir ile büyüklenmek değil tevazu ile Allah’a secde ve dua etmektir.
Kibir aynı zamanda Şeytan'a ait bir özelliktir. Şeytan kibir sayesinde Allah’ın emrine karşı gelmiş Hz. Adem'e secde etmemişti. Cenab-ı ALLAH bunu Kur'ân-ı Kerim'de şöyle anlatmaktadır:
"(Hz. Adem'e) secde etmekten yalnızca İblis kaçındı. Kibirlendi ve kâfirlerden oldu" (el-Bakara, 2/34).
Nitekim Kur’an-ı kerimde “...Doğrusu Allah böbürlenerek küstahça davrananları sevmez” (Nisâ, 4/36), “...içinde ebedi kalmak üzere cehennemin kapılarından girin. Kibirlenenlerin yeri ne kötüdür” (Nahl, 16/29) buyurulmaktadır.
Kibirli insanlar, hiç kimse tarafından sevilmezler. Çünkü hiç kimse, tepeden bakılmayı, aşağılanmayı ve hor görülmeyi istemez. Bu çeşit davranışlar, dinimizde de hoş görülmemiştir.
Kibir, Allah tarafından sevilmeyen kötü davranışlardan birisidir.
Nitekim Kuran-ı Kerim’de " Yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Çünkü sen ne yeri yarabilir, ne de dağlarla ululuk yarışına girişebilirsin. (İsra 37) buyrularak, büyüklük taslayanlar yerilmiş ve kınanmıştır. Yüce Allah, kibirli olmayanlar› (alçak gönüllü) sever, gurur ve kibirle hareket edip böbürlenenleri ise asla sevmez.